تـمـــوم آرزوی مـــن داشــتـن عـشــق تــو بــود . . .

جــدایـی شــد قـسمـت مــن ، نـفـریــن بـه چــشـم هــای حـسـود !

فـکـر نـمـی کـردم تـو یـه روزی از مــن و عـشقـم بـگــذری . . .

یـا کـه بـخــوای واســه کـسی یـه جـا تــو قـلــبـت بـزاری !

آخـه با رفـتـن تـو عــشـق هـم از ایـنـجـا دیـگـه رفــت . . .

حــالا فـقـط خــاکـستـر خــاطــره هــات مــونــده و بــس !

تــو رفتـی و آسمــون دل ابــرهــای بـارونی کــشیـد . . .

چـشم هـای خـیـس و غــم زدم اشـکـ هـای شــور رو می باریــد !

شـــروع شــد قـصــه ی مــا از نـگاهــی غــرق دلـشــوره

چــقــدر نــزدیـک دلـهــامــون چـقــدر دسـتـای مــا دوره

مــن ایــن جـملـه تـبـدارو نــوشـتـم روی دیــوارم

مـیگفـتـم شــب بخـیـر نـازم مـنی کـه بـی تـــو بـیـدارم

حــالا چـنـد ســال ازون روزه کـه تــو رفـتی و گــریـونـم

میـگفـتی راهـمـون دوره نـباشـم بـهتـره جــونـم

دیـگـه واژه تـرک خــورده روی دیـــــوار قـلـب مــن ..

هـمیـن ثـانـیـه هــای گـنـگ تــه خـطـو نـشــون مـیـدن

برای دعا کردن واسه نیومدن معلم ...

برای قرآن های اول صبح و خوندن سرود ایران اول هفته ...

برای خط کشی کناردفتر مشق با خودکار آبی و قرمز ...

برای تخته پاک کن و گچ های رنگی کنار تخته ...

برای ترس از سوال معلم ...

برای لیوانای آبی که فلوت داشت ...

برای روزنامه دیواری درست کردن ...

دلم برای همه ی دلخوشیهای کودکانه تنگ شده ...

خیلی...!

میدانی رفیق . . .
نه زیبایم . . .

نه مهربان . . .

فراری از دختران آهن پرست و پسران مانکن پرست . . .
فقط برای خودم هستم . . .

خوده خودم . . .

صبورم و سنگین . . .
سرگردان . . .
مغرور . . .
قانع . . .
با یک پیچیدگی ساده . . .

و مقداری بی حوصلگی زیاد . . .

برای تویی که چهره را میپرستی نه سیرت آدمی را . . .
هیچ ندارم . . .

سریعتر راهت را بگیر و برو . . .


حوالی ما توقف ممنوع است . . . !